Günləır
keçir. Hır keçən güçsə, bizdən yeni bir şey qoparıb aparır bir yerlərə. Bəzən
qırır, dağıdır, və bir daha görmürsən parçalarını... Unudursan.
Bəzən
ilişdirir bir kənara... Hər keçdiyində yanından xatırlayırsan. Nə qoparıb ata nə də geri qaytara bilirsən. Hər
dəfə o qırıqları gördükcə, artıq düşüncələrin dəyişir ona qarşı.
Həftələr
keçir... Nə isə yei bir şeylər qazanırsan bəlkə də. Artırsan. Dəyişirsən.
Ətrafına baxırsan. Düşünürsən... Nələrəsə
nail olursan. Və yenə də dəyişirsən... Əldə etdiklərinə görə arzularını, məqsədlərini
dəyişirsən.
Aylar
keçir. Dəyişən fəsillləri
görürsən. Hər fəslə uyğun dəyişən ağacları görürsən. Dəyişirlər onlar. Heç vaxt
eyni deyillər..
Sonra,
illər gəlib keçir. Böyüyürsən. Ətrafındakı heç nəyin eyni olmadığının fərqinə
varırsan artıq. Nə uşaq vaxtkı arzuların, nə də kiçik oyuncaqların var
yanında. İnanmaq istədikdə kimində, “İnsanlar
sənin düşündüyün qədər səmimi deyil” ifadəsi bir anda çırpılır üzünə... İnanmaq istəyirsən. Ehtiyac artıq sərt
caynaqlarını keçirir ürəyinə ağır ağır... Amma, ağlın unutmağa qoymur, təkrar təkrar
əks-səda verir... Yox-deyərək.
Dəyişirsən...
arzularından çıxıb ehtiyaclarını doydurduqca başqa adam olursan. Arzulardan
çıxdığın an başqalaşırsan... Arzulamağı tərgidiyin an uzaqlaşırsan özündən... Dəyişirsən... xəyallarına qurban getməməyi öyrənirsən bəlkə
də. Amma, hər nağıl bir gerçəyə əsaslanmış ola bilməzmi? Haradasa çox
uzaqlarda...
Böyüməlisən.
Bilirsən... Xəyalların əlində olan yeganə şey olsa belə bəzən onları bir kənara
qoyub sadəcə qarşına baxmağı öyrənməlisən.
Amma xəyallarını heç vaxt unutmamalısan. Onları unutduğun, xəyal qurmağı
saxladığın an artıq sən sən deyilsən... Amma, onları məqsədə çevirərək
reallaşdırmağı da bacarmalısan. Hər reallaşdırdığın xəyaldan sonra, yeni bir məqsədin...
Hər məqsəddənsə yeni bir nəaliyyətin çiçəklənməlidir...
VƏ
bütün bu zaman dilimində sən dəyişməlisən. Xəyalındakı adam olmaqçün dəyişməlisən.
Əgər olmaq istədiyin kimisənsə bəs niyə xoşbəxt deyilsən? Niyə ətrafına baxıb,
böyük nir gülümsəmə ilə həzz ala bilmirsən?
Bacarmırsan?
Deməli, yenə də dəyişməlisən... “bacarmamaq”la tərgimək zəidflikdir! Zəifsən?-
Deməli, yenə də dəyişməlisən... Güclü olmağı öyrənməlisən...
Xoşbəxt
deyilsən? Ətrafına optimist yanaşmağı öyrənməlisən... Dəyişməlisən...
Sən dəyişdikcə,
ətrafındakıların da dəyişdiklərinin fərqinə varmalısan. Əgər onlar dəyişmirsə, sən ətrafını dəyişməlisən. Həyat monotonluğu
sevmir. Daim yeniliyin, dəyişikliyin ardınca qaçmalısan. Əgər sən, illər öncə
olduğun sənsənsə, deməli sadəcə yaşayan bir “varlıq”dan başqa
bir şey deyilsən.
Ona
görə də dəyişməlisən. VƏ dəyişdikcə ətrafındakıların da dəyişdiklərindən xəbərdar
olmalısan. Və bütün bu dəyişikliklərə ayaq uydurmalısan.
P.S Həyatın nəbzini tut! Dəyişməyi unutma... Sən dəyişdiyin qədər varsan... Əgər illər öncəki sən sənsənsə deməli sən artıq yaşamırsan...
P.S Həyatın nəbzini tut! Dəyişməyi unutma... Sən dəyişdiyin qədər varsan... Əgər illər öncəki sən sənsənsə deməli sən artıq yaşamırsan...
No comments:
Post a Comment